بررسی اثر ‏UV‏ روی فرایند فروشویی زیستی اورانیوم در باکتری ‏Acidithiobacillus sp. FJ2‎‏ و ‏اثر احتمالی آن روی توالی ژن ‏coxB

استفاده روزافزون از اورانیوم برای منبع مناسب تامین انرژی در صنایع گوناگون و کشورهای مختلف باعث تخلیه معادن با عیار بالای این عنصر شده است. امروزه فرایند فروشویی زیستی اورانیوم برای دستیابی آسان و ارزان به اورانیوم لازم در کشورهای مختلف استفاده می شود. در این فرایند، ریزموجودات برای استخراج اورانیوم از معادن با عیار پایین آن استفاده می شوند. مواد و روش ‏‏ها: ابتدا باکتری اسیدی تیوباسیلوس سویه FJ2 در معرض UV قرار گرفت، سپس فرایند فروشویی زیستی اورانیوم در حضور باکتری های قرارگرفته و قرارنگرفته در معرض UV انجام شد. پس از استخراج DNA از هر دو نوع باکتری و طراحی آغازگر ژن coxB، تکثیر ژن با استفاده از PCR انجام شد. پس از تعیین توالی ژن و ویرایش با نرم افزار بیوادیت، توالی نهایی ژن coxB هر دو نوع باکتری تعیین و برای اثبات وجودداشتن یا نداشتن جهش در نمونه قرارگرفته در معرض UV بررسی و مقایسه شد. میزان استخراج اورانیوم در باکتری قرارنگرفته در معرض UV در چگالی پالپ 5 درصد در نیمه روز سوم به 100 درصد و در چگالی پالپ 50 درصد در روز سیزدهم به 62/94 درصد رسید. این میزان در حضور باکتری قرارگرفته در معرض UV در چگالی پالپ 5 درصد در روز دوم به 100 درصد و در چگالی پالپ 50 درصد در روز سیزدهم به 34/96 درصد رسید. توالی ژن coxB در هر دو نمونه باکتری یکسان بود. بحث و نتیجه‏ گیری: در پژوهش حاضر، پرتودهی با UV در باکتری اسیدی تیوباسیلوس سویه FJ2 سرعت فروشویی زیستی اورانیوم در چگالی پالپ 5 درصد را افزایش داد؛ در حالی که میزان استخراج اورانیوم در چگالی پالپ 50 درصد ابقا شد. نتیجه یادشده غیروابسته به ژن coxB است.