بررسی خشک سالی با استفاده از دو شاخص خشکی دما- گیاه TVDINDVIوTVDILAI مبتنی بر تصاویر سنجنده MODIS در مقیاس منطقه ای (مطالعه موردی : استان خراسان شمالی)

خشک سالی از خطرات عمده مناطق خشک و نیمه خشک جهان است که اثرات زیادی در بسیاری از بخش های اقتصادی به ویژه منابع طبیعی می گذارد. در طی دو دهه اخیر ایران از چندین خشک سالی شدید کشاورزی رنج برده که باعث کاهش مشخص در تولیدات کشاورزی شده است. در این مقاله سعی بر این است تا با استفاده از دو شاخص خشکی دما- گیاه TVDINDVI و TVDILAIو همچنین با بکارگیری محصولات دمایی و پوشش گیاهی سنجنده مودیس به بررسی خشک سالی منطقه ای از دیدگاه کشاورزی در استان خراسان شمالی طی سه سال تر 1382-1381 سال خشک 1386-1387 و سال نرمال 1392-1391 پرداخته شد و کارایی دو روش مذکور مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که شاخص TVDILAIنسبت به TVDINDVI دوره های خشکی را بهتر پایش می کند. نتایج همبستگی خطی بین شاخص های خشک سالی و مقادیر بارش تجمعی طی16 روز دوره تصویر، 16 روز پیش از تصویر و 1 ماه، 2 ماه، 3 ماه، 5 ماه و 7 ماه قبل از تصویر نیز نشان داد که همبستگی شاخص ها به ویژه شاخص TVDILAIبا بارش تجمعی 2 ماه قبل از تصویر نسبت به بارش در سایر بازه های زمانی بیش تر است که این مسئله به دلیل پاسخ تاخیری پوشش گیاهی به بارندگی است.