ارزیابی تاثیر باکتری های ریزوسفری و غیر ریزوسفری حل کننده فسفات بر بهبود شاخص های رشد گیاه گندم تحت تنش شوری و خشکی

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
یکی از راهکارهای کاهش کودهای شیمیایی فسفره در دیم زارها، استفاده از باکتری های حل کننده فسفات است. در این پژوهش، جدایه های باکتری ریزوسفری و غیر ریزوسفری از دیم زارهای گندم قزوین و زنجان جداسازی و از نظر ویژگی های محرک رشد گیاهی و مقاومت به شوری و خشکی غربالگری شدند. در مجموع 184 جدایه ریزوسفری و غیر ریزوسفری از این دیم زارها جداسازی شد. با توجه به نتایج غربال گری، دو سویه ریزوسفری Pseudomonas sp. W7 و W153 P. baeticaو دو سویه غیر ریزوسفری W72Bacillus pumilusوB. safensis W73 به عنوان سویه های برتر انتخاب و تاثیر آنها بر شاخص های رشد گندم و مقدار فسفر گیاه در قالب یک طرح کاملا تصادفی در آرایش فاکتوریل با سه تکرار تحت تنش خشکی (فشار اسمزی منفی پنج بار) و شوری (نیم درصد NaCl) درشرایط درون شیشه ای بررسی شد. در این تحقیق، سویه های W7، W153، W72، W73 و B0 به عنوان فاکتور اول و ارقام گندم روشن (رقم فسفر کارا) و مرودشت (رقم فسفر ناکارا) به عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. برترین سویه ها از حیث شاخص HD/CD (قطر هاله به قطر کلونی) در ارزیابی کیفی توان حل کنندگی فسفات آلی و معدنی باکتری های ریزوسفری بودند. هر دو گروه باکتری (ریزوسفری و غیر ریزوسفری) تقریبا توانایی تحمل یکسانی به شوری و خشکی نشان دادند. شاخص های رشد گیاه هر دو رقم گندم تحتتنش شوری و خشکی کاهش یافتند. براساسنتایجحاصله، تلقیح دو رقم گندم با باکتری های حل کننده فسفات منتخب ضمن افزایش مقدار فسفر محلول در محیط رشد توانستند به طوری معنی داری شاخص های رشد گیاه (30 تا 53 درصد) و مقدار جذب فسفر گیاه (14 تا 32 درصد) را نسبت به تیمار بدون باکتری افزایش دهند. نتایج همچنین نشان دادند که باکتری های غیرریزوسفری (با وجود داشتن توانایی حل کنندگی فسفات کمتر) نسبت به باکتری های ریزوسفری از کارایی بیشتری در انحلال فسفات نامحلول (خاک فسفات) در محیط رشد گیاه برخوردار بودند. به طور کلی این نتایج نشان داد که استفاده از باکتری های مقاوم به شوری و خشکی برتر حل کننده فسفات می تواند برخی از محدودیت های تولید گندم در دیم زارها را کاهش دهد.
زبان:
فارسی
صفحات:
1 تا 14
لینک کوتاه:
magiran.com/p1892532 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!