تحلیل مایگان مسائل اجتماعی در «ترانه‏ های کار» زنان

ترانه‏ های اجتماعی بسیار متنوع اند. نوعی از ترانه‏ های اجتماعی کارنواها یا ترانه‏ های کارند. ترانه‏های کار نواهایی هستند که مردان و زنان در حین کار یا برای کار و ثمرهآن به‏صورت فردی یا جمعی می‏خوانند. هدف این تحقیق از سویی بررسی نقش زنان در تولید بخشی ازترانه‏ های کار در مناطق کردنشین و تحلیل تماتیک مسائل اجتماعی در ترانه‏ های کار زنان از دگر سو است. راهنمای نظری این تحقیق در نگرش ‏های تفسیری در فولکلورریشه دارد. روش جمع آوری داده‏ ها مشتمل بر کار میدانی و انجام دادن مصاحبه با ترانه‏ خوانان کار در مناطق مختلف استان کردستان بوده است. در واقع، بخشی از این ترانه‏ ها در اقصا نقاط استان کردستان به طور مستقیم از زبان زنان و مردان اخذ شده است. ترانه ها در قدم بعد از حالت صوتی به متنی در آمده است. پس از آن، ترانه ‏های خاص زنان و مردان تفکیک شده است. در مرحله بعد، کل ترانه ‏هایی کار زنان به عنوان متن مورد مطالعه انتخاب شده است. روش تحلیل موضوعی برای درک مایگان ترانه‏ هایی به کار گرفته ‏شده که یکی از تکنیک‏ های پرکاربرد در تحقیقات کیفی است. نتایج مطالعه نشان داد که اولا تنوع ترانه ‏های کار بسیار زیاد است و بخشی از این ترانه‏ ها از سوی زنان خلق‏ شده است. درعین‏ حال، غالب این ترانه‏ها مربوط به جامعهکشاورزی و دامداری است. ثانیا از تحلیل مایگان این ترانه‏ هاپنج مقوله زیبایی، عشق،ناکامی، نابرابری و انتقاد استخراج شد و در نهایت در چارچوب الگوی موضوعی «هنر نرم اعتراض اجتماعی» جمع‏بندی شد. درواقع، مشخص شد که این آواها هنری اجتماعی اند که از سوی زنان و در جریان امور زندگی و برای ناکامی‏ های فردی و اجتماعی، حسرت‏ ها و تمناهای زندگی خوانده می‏شوند.