مدیریت منابع و مصارف آب سدهای ملاصدرا، سیوند و درودزن در حوضه آبخیز بختگان- مهارلو

یکی از معضلات سیستم های منابع آب در بسیاری از کشورها، مدیریت و برنامه ریزی تخصیص بهینه این منابع است. ابزارهای متعددی به منظور مدل سازی این سیستم ها، با توجه به مشخصه های حوضه مورد مطالعه، توسعه داده شده است. در این مطالعه، با به کارگیری مدل ویپ، شبیه سازی منابع و مصارف آب نقاط تقاضای پایین دست سدهای ملاصدرا، درودزن و سیوند واقع در حوضه آبخیز بختگان- مهارلو در استان فارس، مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر این اساس، به ارائه راهکارهای مدیریتی در قالب چهار سناریو جهت مقابله با کمبود آب برخی از نقاط تقاضا با اولویت تامین آب به ترتیب مصارف شرب، زیست محیطی و کشاورزی پرداخته شده است. در بین سناریوهای مورد بررسی، سناریوی چهارم نتایج مناسب تری را در مقایسه با دیگر سناریوها ارائه می دهد؛ به طوری که با اعمال این سناریو، تامین آب اراضی کشاورزی دشت کامفیروز، توابع ارسنجان و قصرالدشت، اراضی کشاورزی رامجرد و خط آبرسانی به شیراز با اطمینان 100 درصد و همچنین آب شرب شهرهای ارسنجان و سعادت شهر نیز با حدود اطمینان 24/39 تا 100 درصد قابل تامین خواهد بود. همچنین، نتایج این مدل نشان می دهد که آب مورد نیاز اراضی کشاورزی دشت کربال فقط در ماه های آبان و بهمن با اطمینان 100 درصد قابل تامین است و در مابقی ماه های سال، درصد اطمینان تامین آب کشاورزی صفر است. بنابراین، اراضی کشاورزی دشت کربال در ماه های اسفند تا آخر خرداد با مشکل کمبود آب روبرو خواهند شد. این نتیجه گواه این امر است که توسعه اراضی کشاورزی دشت کربال با توجه به نتایج شبیه سازی باید مورد تجدید نظر قرار گیرد.