ارزیابی مولفه های کارآفرینی در برنامه درسی تجربه شده دانشجویان دانشگاه کابل

هدف کلی پژوهش ارزیابی مولفه های کارآفرینی در برنامه درسی تجربه شده دانشجویان کارشناسی دانشگاه کابل در سال تحصیلی 93-92 بود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان سال آخر دوره کارشناسی دانشگاه کابل بود (4590 نفر). بر اساس فرمول کوکران 346 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی بهینه شده انتخاب شدند. برای ارزیابی کارآفرینی در گام اول چارچوب کارآفرینی تدوین شد، در گام دوم بر اساس آن ابزار ارزیابی مولفه های کارآفرینی در برنامه درسی تجربه شده تحقیق ساخته شد. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 88/0 بود. روایی ابزار مورد تایید متخصصان قرار گرفت. در بخش آماری از میانگین، انحراف استاندارد و آزمون T تست ها، تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر و روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده گردید. که به وسیله نرم افزار spss و lisrel پس از تحلیل داده ها یافته های نشان داد که چارچوب کارآفرینی دارای اعتبار است. بعد غالب کارآفرینی در برنامه درسی تجربه شده، مقوله موقعیت شناسی است. در کل وضعیت کارآفرینی از حد متوسط پایین تر بود. بین دانشجویان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد، اما بین کارآفرینی دانشجویان دانشکده های مختلف تفاوت معنادار مشاهده می گردد. بیشترین مولفه ای که در برنامه درسی تجربه شده شیوع شده، مولفه خلاقیت و نوآوری و کمترین آن مقوله کنترل درونی بود.