ارزیابی فیزیکی-شیمیایی برخی اکوتیپ های افسنطین (Artemisia absinthium L.) در شرایط تنش شوری

پاسخ های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی سه اکوتیپ افسنطین در شرایط تنش شوری مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای شوری متشکل از محلول NaCl با هدایت الکتریکی 0، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر بودند. یک ماه پس از اعمال تیمارهای شوری، ویژگی های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی اندازه گیری شد. بیشترین کاهش وزن تر اندام هوایی و ریشه در اکوتیپ های آذربایجان شرقی و گیلان در سطوح شوری 10 و 15 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. اکوتیپ سمنان در شرایط شوری در مقایسه با شاهد کمتر تحت تاثیر قرار گرفت. کاهش معنی دار کلروفیل کل در کلیه سطوح شوری و در همه اکوتیپ ها مشاهده شد. با وجود این، اکوتیپ آذربایجان شرقی کاهش بیشتری در سطوح 10 و 15 دسی زیمنس بر متر داشت. افزایش غلظت نمک خروجی (دفع شده از گیاه) منجر به افزایش غلظت یون های سدیم و کلر در سطح برگ، ساقه و ریشه شد. بیشترین تجمع سدیم در ساقه های اکوتیپ آذربایجان شرقی در شوری 10 و 15 دسی زیمنس بر متر به دست آمد. اکوتیپ سمنان دارای بیشترین مقدار پرولین بود. نتایج این مطالعه حاکی از پاسخ های متفاوت شوری در بین اکوتیپ های افسنطین بود. به طوری که اکوتیپ های سمنان و گیلان به شوری متحمل تر از اکوتیپ آذربایجان شرقی بودند. تحمل نسبی اکوتیپ سمنان به واسطه میزان زیاد پرولین و ظرفیت خروج یون های سدیم و کلر بود.