تاثیر آموزش مهارت های حرکتی بنیادی بر تکانشگری شناختی، تکانشگری حرکتی و توجه پیوسته در دانش آموزان با علائم اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی از جمله اختلالات رشدی عصبی رایج میان کودکان می باشد که می تواند مشکلات متعددی را در زمینه های گوناگون شناختی، اجتماعی و تحصیلی ایجاد کند. پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر مهارت های حرکتی بنیادی بر تکانشگری شناختی، تکانشگری حرکتی و توجه پیوسته در دانش آموزان مقطع ابتدایی با علائم اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان پسر ثبت نام شده در مقاطع ابتدایی دبستان های دولتی شهر شیراز بوده است. نمونه ی موردمطالعه 38 نفر از دانش آموزان با علائم بیش فعالی بودند که به صورت چندمرحله ای و سپس بر اساس مقیاس درجه بندی سوانسون، نولان و پلهام (SNAP-IV) انتخاب گردیدند. دانش آموزان به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (17 نفر) و آزمایش (21 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت ده جلسه در برنامه مهارت های حرکتی بنیادی تمرین داده شد و گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود پرداخت. یک جلسه قبل و پس از مداخلات، هردو گروه از دانش آموزان با استفاده از آزمون های عملکرد پیوسته، مازهای پورتئوس، جای گذاری اوکانر و آزمون پاس ایفرد مورد سنجش قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس طرح های تکراری مختلط انجام گردید و نشان داد که تمرین مهارت های حرکتی بنیادی می تواند در عملکرد کودکان با علائم بیش فعالی در تکانشگری حرکتی تاثیر معناداری داشته باشد. اما شواهدی مبنی بر تاثیر تمرینات ذکرشده بر توجه پیوسته و تکانشگری شناختی یافت نشد. باتوجه به یافته های پژوهش می توان نیتجه گرفت تمرین مهارت های حرکتی بنیادی به صورت کوتاه مدت می تواند بر کنترل حرکت و تکانه در کودکان با علائم نارسایی توجه/بیش فعالی مفید واقع گردد.