تعیین ناپیوستگی های لرزه ای پوسته شمال شرق ایران

در این مقاله ساختار سرعتی پوسته شمال شرق ایران به دلیل داشتن پتانسیل لرزه خیزی بالا با استفاده از روش برگردان همزمان توابع گیرنده و پاشندگی سرعت گروه و فاز امواج رایلی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. برای تعیین توابع گیرنده از روش تکرار واهمامیخت در حوزه زمان و سه سال داده دورلرز (ژانویه 2012 تا دسامبر 2014) با بزرگای 5/5 در چهار ایستگاه لرزه نگاری باند پهن متعلق به مرکز ملی شبکه لرزه نگاری باند پهن ایران (INSN) و مرکز لرزه نگاری کشوری (IRSC) ، استفاده شد. با توجه به وابستگی توابع گیرنده و پاشندگی امواج سطحی به پارامترهای متفاوت و وجود خطا در الگوی ساختاری حاصل از برگردان مستقل هر کدام از این داده ها، تلاش شد با برگردان همزمان این داده ها خطای مدل سرعتی حاصل به حداقل برسد. منحنی های پاشندگی سرعت گروه و فاز موج رایلی از مطالعه ی بر روی ساختار پوسته و گوشته ی بالایی فلات ایران در بازه ی دوره ی تناوبی 10 تا 100 ثانیه تامین شده است. با توجه به وابستگی توابع گیرنده و پاشندگی امواج سطحی به پارامترهای متفاوت و وجود خطا در الگوی ساختاری حاصل از برگردان مستقل هر کدام از این داده ها، تلاش شد با برگردان همزمان این داده ها خطای مدل سرعتی حاصل به حداقل برسد. نتایج نشان می دهد که میانگین ستبرای پوسته در ایستگاه شاهرود (SHRO) 44 کیلومتر، در ایستگاه سبزوار (SBZV) 40 کیلومتر، در ایستگاه جرخشک (JRKH) 40 کیلومتر و در شمال منطقه مورد مطالعه، در زیر ایستگاه مراوه تپه (MRVT) 38 کیلومتر است. به طور کلی شمال شرق ایران از پوسته نازکی با ضخامت میانگین 40 کیلومتر برخوردار است. مقدار خطا در تعیین عمق موهو با توجه به مدل سازی مستقیم داده ها 2± کیلومتر است.