کانی شناسی، بررسی سرشت ماگمایی و جایگاه زمین ساختی ‏پیدایش سنگ مادر آمفیبولیت های معدن سنگ آهن ‏گل گهر (شماره 1) سیرجان، کرمان

مجموعه معدنی گل گهر در 55 کیلومتری جنوب باختری سیرجان در پهنه دگرگونی سنندج- سیرجان جای دارد. سنگ های منطقه در بازه رخساره های شیست سبز و آمفیبولیت دگرگون شده اند. کانه سازی آهن (مگنتیت) به‏ صورت توده ای و یا پراکنده در منطقه رخنمون دارد. متابازیت های منطقه به گروه های آمفیبولیت، اپیدوت- آمفیبولیت، اپیدوت- بیوتیت آمفیبولیت و بیوتیت آمفیبولیت رده بندی می شوند. برپایه تغییرات عنصرهای اصلی، فرعی و کمیاب، سنگ مادر آنها از نوع سنگ های آذرین مافیک و در بازه ترکیبی پیکروبازالت، بازالت، آندزیت بازالت، تراکی بازالت و تراکی آندزیت بازالتی بوده است. الگوی عنصرهای نادر، غنی شدگی از عنصرهای لیتوفیل بزرگ یون و تهی شدگی از عنصرهای با شدت میدان بالا نشان می دهد که با ویژگی های بازالت های کمان آتشفشانی همخوانی دارد. الگوی غنی شدگی LREE و کمابیش مسطح HREE نیز این نکته را نشان می دهند. داده های زمین شیمیایی پیشنهاد می کنند این سنگ ها از گوشته ای تهی شده و آلوده به رسوب های قاره ای جدایش یافته اند. سن نسبی نسبت داده شده به این سنگ ها با چنین جایگاه زمین ساختی همخوانی ندارد. گمان می رود به دنبال فرورانش نئوتتیس در راستای پهنه فرورانش شمالی، سنگ های بازیک در تریاس بالایی جایگیری کرده اند. داده های سن سنجی در این زمینه بسیار کارآمد خواهند بود.