تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت اجتماعی و خلاقیت پرستاران

از آنجا که امروزه آموزش مهارت های زندگی تاثیر مهمی بر سلامت اجتماعی و خلاقیت انسان ها ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت اجتماعی و خلاقیت پرستاران است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی پرستاران شهر تبریز است. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان- کرجسای استفاده شد. بر این اساس برای جامعه ای با حجم 1230 نفر، حجم نمونه برابر 297 نفر تعیین شد. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از روش کتابخانه ای و میدانی و ابزار گردآوری اطلاعات این تحقیق پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعی کییز (2004) و پرسشنامه خلاقیت عابدی (1372) می باشد. پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها برای آزمون فرضیه های پژوهشی از آزمون های u من ویتنی و تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) با استفاده از نرم افزار spss نسخه 19 استفاده شد. نتایج نشان داد که پرستاران آموزش دیده به طور معناداری دارای سلامت اجتماعی بیشتری از پرستاران آموزش ندیده هستند (05/0P<). همچنین نتایج نشان داد بین دو گروه پرستاران آموزش دیده و آموزش ندیده در ابعاد خلاقیت (سیالی، انعطاف پذیری، بسط و ابتکار) تفاوت معناداری وجود دارد. برای متغیر سیالی سطح معنی داری کمتر از 05/0 و برای متغیر انعطاف پذیری سطح معنی داری کمتر از 01/0 و برای متغیر بسط سطح معنی داری کمتر از 05/0 و برای متغیر ابتکار سطح معنی داری کمتر از 001/0 به دست آمده است. بنابراین با توجه به میانگین ها (میانگین انعطاف پذیری 43/3، بسط 96/2، ابتکار 83/2 و سیالی 3/2 در گروه پرستاران آموزش دیده و میانگین انعطاف پذیری 5/2، بسط 13/2، ابتکار 03/2 و سیالی 53/1 در گروه پرستاران آموزش ندیده به دست آمده است) می توان گفت که پرستاران آموزش دیده به طور معناداری انعطاف پذیری، بسط، سیالی و ابتکار بیشتری از پرستاران آموزش ندیده دارند. پرستارانی که دوره آموزش مهارت های زندگی را پشت سر گذاشته اند به طور معناداری سلامت اجتماعی و خلاقیت بیشتری از پرستاران آموزش ندیده دارند. بنابراین لازم است با گنجاندن برنامه آموزش مهارت های زندگی در دوره های آموزشی پرستاران به بهبود سلامت اجتماعی و رشد خلاقیت آنان کمک کرد.