اسلاوهای باستان درآثار منظوم روسی سده نوزدهم

مقاله به بررسی شیوه های توصیف اسلاوهای باستان در آثار منظوم روسی سده نوزدهم که مانند ادبیات در مفهوم کلی آن، عاملی در خودآگاهی ملی آن عصر به شمار می رود، می پردازد. شاعران بر اساس درک خود از جهان و فرهنگ کهن مردم روسیه، مفهومی هنری و ادبی خلق می کردند که با آن، ویژگی های زمان مشخصی، پس از سده ها، قابل مشاهده است؛ از این طریق آنها به روشن شدن عمق متافیزیکی جهان روسیه به عنوان یک کل کمک کرده اند. شاعران آثار خود را در زمینه ایده های فلسفی درباره روسیه و مسیر آن در تاریخ جهان که در آن زمان وجود داشت، خلق می کردند. عناصر ارزشی زندگی اسلاوهای باستان به عنوان ویژگی های بارزی که آنها را از دوره قرن نوزدهم متمایز می ساخت و از دریچه آرمان های زندگی شاعران مورد بررسی قرار می‏گرفت به عنوان عوامل پیشرفت و ترقی افکار شاعرانه، زندگی مردم، سرنوشت سرزمین مادری ای که در آن زندگی می کرده اند، تجلی می یابد.