تاثیر مدیریت های تغذیه ای بر شاخص های رشدی گیاه دارویی انیسون (Pimpinella anisum L.)

امروزه مصرف بی¬رویه کودهای شیمیایی در سیستم¬های زراعی رایج، سبب بهم خوردن تعادل عناصر غذایی، کاهش عملکرد کمی و کیفی محصولات و آلودگی منابع آب و خاک گردیده است. به منظور مطالعه اثرات کاربرد جداگانه و تلفیقی کودهای زیستی و آلی بر شاخص¬های رشدی گیاه دارویی انیسون (Pimpinella anisum L.) ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 90-1389 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 15 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- کود زیستی میکوریزا (Glomus intraradices) 2- میکوریزا + کود گاوی، 3- میکوریزا + ورمی کمپوست 4- میکوریزا+کمپوست، 5- میکوریزا + کود شیمیایی، 6- کود زیستی بیوسولفور (حاوی باکتری Thiobacillus sp.) به همراه گوگرد آلی بنتونیت دار، 7- بیوسولفور + کود شیمیایی 8- بیوسولفور + کود گاوی، 9- بیوسولفور + ورمی کمپوست، 10- بیوسولفور+ کمپوست، 11- کود گاوی، 12- ورمی کمپوست، 13- کود شیمیایی، 14- کمپوست و 15- شاهد. نتایج این آزمایش در مورد صفات رشدی این گیاه نشان داد که بالاترین شاخص سطح برگ، میزان ماده خشک و سرعت رشد محصول به-ترتیب در تیمارهای تلفیقی میکوریزا و شیمیایی (4/2) ، بیوسولفور- ورمی کمپوست (74/348 گرم بر متر¬مربع) و بیوسولفور- ورمی کمپوست (42/14 گرم بر متر¬مربع در روز) و کمترین این صفات به ترتیب در تیمار کمپوست 35/1، تیمار کمپوست 200 گرم بر متر¬مربع و تیمار شاهد (93/4 گرم بر متر¬مربع در روز) به¬دست امد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد کودهای زیستی میکوریزا و بیوسولفور نقش چشمگیری در افزایش شاخص¬های رشدی گیاه دارویی انیسون داشت. علاوه بر این، مصرف تلفیقی کودهای زیستی در مقایسه با کاربرد منفرد منابع کودی، اثرات مثبت بیشتری بر صفات رشدی انیسون داشت.