ارزیابی شاخص¬های تنوع زیستی برخی گیاهان زراعی در استان کرمانشاه

تنوع زیستی کشاورزی همواره مبنایی برای تداوم کارکرد سیستم¬های تولید غذا و فراهم¬کننده خدمات فرهنگی و زیباشناختی در جوامع انسانی است. در این مطالعه، تنوع گیاهان زراعی در استان کرمانشاه با استفاده از شاخص¬های تنوع زیستی مورد بررسی قرار گرفت. شاخص¬های غنای گونه-ای، شانون، یکنواختی سیمپسون و تشابه سورنسون برای کل استان و شهرستان¬ها به تفکیک محاسبه شدند. برای محاسبه¬ این شاخص¬ها از سطح زیرکشت گیاهان در شهرستان¬¬ها استفاده شد. نتایج نشان داد که در این استان 19 گونه مورد کشت و کار قرار گرفته که به هشت تیره گیاهی تعلق داشتند در این بین بیشترین سطح زیرکشت مربوط به تیره¬های پوآسه (71%) و لگومینوز (25%) و در بین گیاهان، گندم (Triticum aestivum L.) (51%) و نخود (Cicer arietinum L.) (23%) بود. بالاترین غنای گونه¬ای در شهرستان¬های صحنه (19) ، کرمانشاه (17) و سرپل ذهاب (17) مشاهده گردید. شهرستان¬های هرسین (48/2) ، صحنه (24/2) و کنگاور (2/2) بیشترین مقدار شاخص تنوع شانون را دارا بودند. روند شاخص¬ها در بازه زمانی بین سال¬های 1378 تا 1388 نشان داد که مقدار شاخص شانون مزارع دیم استان با گذشت زمان کاهش یافته (48/0R=) که دلیل آن کاهش یکنواختی بوده است. در نهایت، همبستگی بین شاخص¬های شانون با سیمپسون (78/0) و غنای گونه¬ای با یکنواختی (85/0-) در سطح احتمال 1% معنی¬دار شد.