مقایسه ی نتایج بارداری با و بدون تجویز آگونیست های هورمون آزاد کننده ی گنادوتروپین در سیکل های تلقیح رویان منجمد؛ مطالعه تصادفی کنترل شده

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
مقدمه

در پروتکل های IVF، استفاده از آگونیست‌های هورمون آزاد کننده‌ گنادوتروپین به عنوان بخشی از پروتکل تحریک کنترل شده‌ تخمدان ها جهت جلوگیری از آزادسازی ناگهانی طبیعی LHو تخمک گذاری خود به خودی رایج است. این در حالی است که استفاده از آگونیست های هورمون‌های آزاد کننده‌ گنادوترپین‌ها هزینه‌بر بوده، می تواند موجب عوارض جانبی ناشی از کاهش استروژن نیز گردد. همچنین باعث طولانی تر شدن زمان آماده سازی تا حساسیت زدایی کامل هیپوفیز می شود.

هدف

در این مطالعه درصد موفقیت در سیکل‌های IVF با و بدون استفاده از آگونیست‌های هورمون آزاد کننده‌ی گنادوتروپین مورد بررسی قرار می گیرد.

موارد و روش ها

در این مطالعه خانم‌هایی که کاندید IVF با استفاده از کاشت جنین منجمد (FTET) بودند بعد از موافقت جهت ورود به مطالعه و امضای رضایتنامه‌ آگاهانه به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A، 100 نفر بیمار طبق پروتکل رایج در پروسه‌ی آماده سازی جهت تخمک گذاری بوسرلین (آگونیست‌های هورمون آزاد کننده‌ی گنادوتروپین) دریافت کردند و در گروه B، برای تعداد 100 نفر بیمار بدون دریافت آگونیست‌ هورمون آزاد کننده‌ گنادوتروپین، صرفا آماده‌سازی با داروهای کورتیکواستروییدی تجویز شد. موفقیت روش مداخله به صورت مثبت شدن تست بارداری، درصد لانه‌گزینی، بارداری کلینیکی، و بارداری ادامه دار بعد از 20 هفته بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.

نتایج

در هیچ یک از فاکتور‌های اندازه‌گیری شده به عنوان نتیجه مداخله تفاوت معناداری بین دو گروه مورد مطالعه وجود نداشت. به طور مشابه، درصد سقط نیز بین دو گروه مشابه بود.

نتیجه گیری

در این مطالعه مشاهده شد که عدم تجویز آگونیست‌های هورمون آزاد کننده‌ی گنادوتروپین،‌ در نتیجه‌ی بالینی بارداری تاثیر منفی ندارد. علاوه بر این، حذف استفاده از آگونیست‌های هورمون آزاد کننده‌ی گنادوتروپین با وجود نتایج مطلوب حاملگی، کاهش قابل توجهی در هزینه‌های انجام پروتکل های لقاح مصنوعی دارد.

زبان:
انگلیسی
صفحات:
587 تا 594
لینک کوتاه:
magiran.com/p1896193 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!