اثر تزریق داخل صفاقی کروسین بر پارامترهای قلبی -عروقی در موش های صحرایی پر فشار خونی القا شده به وسیله آنژیوتانسین 2

اهداف: اثر ضد پرفشار ی (Hypertension) تزریق وریدی کروسین در مطالعه قبلی ما مشاهده شده است. در این مطالعه اثر تزریق داخل صفاقی (ip) کروسین (Crocin) بر پرفشاری ناشی از آنژیوتانسین 2 (Angiotensin II: Ang II) با دوز ng/kg 50 در موش های صحرایی بررسی شد.
مواد و روش‏ها: در مطالعه تجربی حاضر، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه: Control (Cont) ، Ang II50، Losartan (Los) + Ang II، Crocin (Cro) 100 + Ang II و Cro200 + Ang II تقسیم شدند (تعداد 6 سر موش صحرایی در هر گروه). برای القا پرفشاری، آنژیوتانسین 2 (50 نانوگرم/ کیلوگرم،i. v) تزریق شد. لوسارتان (10 میلی گرم/ کیلوگرم، i. v) و کروسین (100 و 200 میلی گرم/ کیلوگرم، ip) 30 دقیقه قبل از آنژیوتانسین 2 تزریق شدند. فشار خون سیستولیک (Systolic Blood Pressure: SBP) ، فشار متوسط شریانی
(Mean Arterial Pressure: MAP) و ضربان قلب (Heart Rate: HR) پس از کانول گذاری شریان به طور مدام توسط سیستم پاور لب ثبت، سپس ماکزیمم تغییرات (∆; اختلاف قبل و بعد از تزریق) محاسبه و بین گروه‏ها مقایسه گردیدند. 0. 05>p بعنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. آنژیوتانسین 2 بطور معنی داری باعث افزایش تغییرات SBP، MAP و کاهش HR در دقایق مختلف گردید (0. 001>p). و لوسارتان این اثرات انژیوتانسین 2 را کاهش داد. پیش درمانی با تزریق داخل صفاقی کروسین به طور معنی داری افزایش SBP، MAP ناشی از آنژیوتانسین 2 را کاهش داد ولی اثر مهمی بر برادیکاردی ناشی از آنژیوتانسین 2 نداشت. تزریق داخل صفاقی کروسین از طریق اثر بر گیرندهAT1 باعث کاهش پر فشاری ناشی از دوز ng/kg 50 آنژیوتانسین 2 گردید که قابل مقایسه با لوسارتان است. لذا احتمالا اثر قلبی - عروقی کروسین توسط این گیرنده آنژیوتانسین 2 صورت می گیرد.