تغییرات بیان ژن ABCG8 در سلول های PBMN متعاقب هشت هفته تمرین مقاومتی درآب وخشکی درزنان میانسال پس از جراحی بای پس عروق کرونری

برنامه بازتوانی قلبی در راستای کاهش خطرات ثانویه و افزایش عملکرد بیماران تحت عمل بای پس قلبی طراحی شده که نهایتا با تاخیر و کاهش میزان مرگ و میر قلبی همراه است. یک بخش کلیدی از این برنامه فعالیت ورزشی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تغییرات بیان ژن ABCG8 سلول های PBMN در زنان میانسال پس از بای پس عروق کرونری متعاقب هشت هفته تمرین مقاومتی در آب و خشکی است. در این پژوهش 30 زن میانسال بیمار قلبی-عروقی به سه گروه کنترل، تمرین مقاومتی در آب و در خشکی تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته (3 جلسه در هفته) با شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا گردید. گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. 48ساعت قبل از شروع برنامه تمرینی و 48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی از آزمودنی ها درحالت ناشتا خونگیری شد و جداسازی سلول های PBMN جهت اندازه گیری بیان ژن ABCG8 انجام گردید. برای تعیین تفاوت های درون گروهی و بین گروهی، از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تی همبسته استفاده شد و سطح معنی داری 05/0P≤ درنظر گرفته شد. نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری نشان داد، اختلاف بین گروهی معنی داری در بیان نسبی ژن ABCG8 وجود دارد (001/0 P=). همچنین نتایج آزمون تی همبسته نشان داد اختلاف درون گروهی معنی داری در بیان ژن ABCG8 در گروه تمرین مقاومتی در آب و تمرین مقاومتی در خشکی وجود دارد (بترتیب؛001/0 P= و 001/0 P=). نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد هر دو نوع مدل تمرینی، سازگاری های مطلوب مشابهی را بر روی بیان ژن ABCG8 القاء می کند و لذا از این طریق ممکن است به طور غیر مستقیم مانع تجمع کلسترول در عروق کرونر شود.