بررسی تاثیر کنترل های داخلی بر گزارشگری مالی در ناجا

کنترل داخلی، بخش جداییناپذیر در اداره امور سازمان است که باعث فراهم شدن اطمینان منطقی در دست یابی سازمان به هدفهایش می شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر کنترلهای داخلی بر گزارشگری مالی در ذی حسابی ناجا است. روش شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی و از طریق پیما ش انجام شده است. برای جمع آوری داده ها، از توزیع پرسش نامه در بین 90 نفر نمونه آماری که با استفاده از فرمول عمومی کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده از تعداد 116 نفر جامعه آماری که شامل کلیه عاملان ذی حساب در یگان های ناجا هستند انتخاب شده اند، استفاده شده است. از آزمون t تک نمونهای برای بررسی صحت و سقم فرضیه ها و از آزمون رتبهای فریدمن نیز برای رتبه بندی عوامل موثر بهره برداری شده است. پس از توزیع پرسش نامه در بین نمونه آماری، میزان تاثیر کنترل داخلی بر گزارشگری مالی در ذی حسابی ناجا و میزان اهمیت هر یک از اجزای کنترل داخلی و هم چنین میزان اهمیت بیشترین شاخص در هر یک از اجزاء کنترل داخلی احصاء شد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که هر یک از اجزای کنترل داخلی (محیط کنترلی، فعالیت های کنترلی، فعالیت های نظارتی، اطلاعات و ارتباطات و ارزیابی ریسک) تاثیر به سزایی را در گزارشگری مالی در ناجا دارد. «محیط کنترلی» بیشترین و «ارزیابی ریسک» کمترین تاثیر را بر گزارشگری مالی در ذی حسابی ناجا دارد، هم چنین عامل «رعایت صلاحیت مورد نیاز برای انجام مشاغل» در محیط کنترلی، عامل «برگزاری جلسات هیئت رئیسه ناجا به صورت مستمر جهت تعیین سیاست ها و اهداف» در فعالیت های کنترلی و. . در ارزیابی ریسک بیشترین تاثیر و تمامی شاخصهای فعالیتهای نظارتی تاثیر یکسانی را بر گزارشگری مالی در ذی حسابی ناجا دارد.