بررسی عددی مخاطرات گسلش سطحی معکوس بر ساختمان ها
خرابی های به جامانده از زلزله های سال 1999 ترکیه و تایوان علاقه مندی به بررسی رفتار ساختمان ها در برخورد با گسیختگی سطحی ناشی از گسل ها را بیشتر نمود. در این خصوص تحقیقات زیادی برای پی بردن به وضعیت اندرکنش موجود بین گسیختگی گسل و پی های سطحی انجام شد؛ هم اکنون در ایران و بسیاری از کشورهای دنیا ساختمان های ساخته شده و یا در حال ساختی هستند که احتمال برخورد گسیختگی ناشی از گسل ها با آنها با توجه به وجود عدم قطعیت ها در رخنمون محل دقیق گسلش سطحی وجود دارد. از این رو با بررسی هر چه بیشتر خطرات ناشی از گسلش در اندرکنش با پی های سطحی می توان به ساخت وساز بر روی یا مجاور گسل ها کمک نمود و ابهامات موجود در این زمینه را تا حد زیادی مرتفع نمود. در تحقیق حاضر با توجه به محدودیت هایی که آیین نامه های لرزه ای جهت ساخت وساز در پهنه های گسلی در نظر گرفته اند و ارزیابی شواهد میدانی موجود از زلزله های گذشته به بررسی عددی مخاطرات گسلش سطحی معکوس بر ساختمان ها پرداخته می شود. با توجه به شواهد میدانی برداشت شده در زلزله های گذشته، موقعیت قرارگیری ساختمان ها و بار سازه از نقش ویژه ای در ایجاد خسارت در سازه ها هنگام وقوع گسلش سطحی برخوردار است که در تحقیق حاضر، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعات حاضر نشان می دهد که محدودیت های آیین نامه ای از قبیل فاصله مجاز جهت ساخت و ساز در پهنه های گسلی فعال، الزاما منجر به حصول ساخت و سازی ایمن نمی گردد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.