رویکردهای گوناگون به حدیث و حدیث پژوهی در دوران معاصر

رویکردهای محققان معاصر درباره حدیث و حدیث پژوهی را می توان به جهات گوناگونی تقسیم کرد، که در مقاله حاضر، نگاه محققان نسبت به «دین» ، معیار این تقسیم قرار گرفته است. یکی از مهمترین رویکردها در این بحث، نص گرایان هستند که تنها راه شناخت دین را خود نصوص دینی می دانند و به ویژه سلفیان اهل سنت و برخی از اخباریان شیعه، حدیث را در جایگاه بالایی قرار می دهند. برخلاف این، اغلب قرآنیون و گروهی از عقل گراها چندان وقعی به حدیث نمی نهند.
از سوی دیگر، نوگراها به تاریخی بودن متون دینی معتقدند و در تفسیر متون دینی بر تاریخی نگری، زبان شناسی و هرمنوتیک تاکید می کنند. این عده متون دینی را تاریخی و ادبی دانسته و به روش های غربی به تحلیل آنها می پردازند. اما، نتیجه این نوع تحقیقات، غالبا در تالیفات حدیث پژوهان غربی دیده می شود؛ زیرا محققان مسلمان کمتر به این رویکرد، خصوصا در مورد حدیث، التفات داشته اند. براساس نتیجه این پژوهش، نگاه غالب معاصر به حدیث، رویکرد جمهور در میان اهل سنت و رویکرد اصولی در میان شیعیان است، که دیدگاه های سنتی و میانه تری نسبت به جایگاه حدیث و حدیث پژوهی دارند.