روابط هند و چین: از همکاری اقتصادی تا رقابت استراتژیک

رقابت میان بازیگران متعدد، تلاش برای همکاری بین المللی و نگاه تجدیدنظرطلبانه مهمترین ویژگی های دوران گذار در روابط بین الملل هستند و شناخت کنش میان بازیگران عمده و مهم در این دوران اهمیت زیادی برای درک نظام بین الملل و اقدام موثر در آن دارد. چین و هند با توجه به ویژگی های داخلی خود به عنوان مهمترین و قدرتمندترین کشورهای آسیا و به عنوان دو قدرت نوظهور، نقش غیر قابل انکاری در تجدیدنظر در نظم جهانی را دارند. روابط میان هند و چین، همواره شاهد فراز و فرودهای متعدد بوده است. گاهی افزایش حجم روابط تجاری، همکاری های دفاعی و نظامی مانند برگزاری رزمایش مشترک و افزایش سفرهای مقامات عالیرتبه دو کشور همکاری دو غول آسیایی را پررنگ تر کرده است؛ گاهی نیز تنش در مرز مشترک، تلاش در اعمال نفوذ در افغانستان، آسیای مرکزی و اقیانوس هند و همچنین مسابقه تسلیحاتی میان دو کشور، وجه رقابت را پررنگ تر کرده است. بطور حتم حضور شی جین پینگ و نارندرا مودی به عنوان رهبران مقتدر و ملی گرای دو کشور، روابط میان هند و چین را نسبت به سال های گذشته متمایز کرده اند و هر دو طرف در پی آنند که علاوه بر تامین حداکثری منافع و تحدید منافع یکدیگر با استفاده از ابزارهایی مانند ائتلاف با کشورهای ثالث و نفوذ به مناطق تحت سلطه یکدیگر، از تشدید بحران در روابط فی مابین بکاهند.