اثربخشی معنویت درمانی اسلامی بر تعلل ورزی و اشتیاق تحصیلی دانشجویان پرستاری

دانشجویان پرستاری به دلیل استرس های محیط کار و تحصیلی شان بیشتر در معرض مشکلات تحصیلی و کاهش بازدهی فردی هستند، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنویت درمانی اسلامی بر تعلل ورزی و اشتیاق تحصیلی دانشجویان پرستاری انجام شده است. در این پژوهش، از طرح نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون، با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش تمامی دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال تحصیلی 96-1359 بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفر از آنها انتخاب و سپس براساس تخصیص تصادفی افراد به دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه 30 نفر) جایگزین شدند. برای آزمونی های گروه آزمایش، 10 جلسه ی معنویت درمانی اسلامی (هر جلسه 45 دقیق) برگزار شد. آزمودنی ها به پرسشنامه های تعلل ورزی تحصیلی Tuckman و اشتیاق تحصیلی پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس (ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد، معنویت درمانی مبتنی بر اسلام به طور معناداری در کاهش تعلل ورزی تحصیلی و افزایش اشتیاق تحصیلی موثر بوده است. به عبارت دیگر، این مداخله توانست در گروه آزمایش، میزان تعلل ورزی تحصیلی را کاهش و میزان اشتیاق تحصیلی را ارتقا دهد. معنویت درمانی اسلامی، در کاهش میزان تعلل ورزی تحصیلی و همچنین افزایش میزان اشتیاق تحصیلی موثر بوده است. بنابراین می توان از معنویت درمانی اسلامی در جهت موفقیت تحصیلی دانشجویان پرستاری بهره برد.