بازنمایی اجتماعی شهر در فیلم فروشنده

فضاهای شهری و فرهنگ های موجود در آنها بستر و مکان بروز کنش های شخصیت ها در داستان ها هستند و خود نیز به عنوان شخصیت نقش ایفا می کنند. ازاین رو، فیلم با رویکردهای نقدمحور، تعامل انسان با محیط پیرامونش را به تصویر می کشد. لایه های پنهان فضایی که از لابه لای سطور شاهکارهای ادبی می توان دید، ازجمله راه های شناخت فرهنگ ها هستند. با این رویکرد، تهران در دوره ها و شرایط خاص قابل ارزیابی و توجه است. حال پرسش این است که ابزار ما در برابر بازنمایی فضایی به مثابه متن و تصویر چیست و بازنمایی تهران و جامعه معاصر شهری در فیلم فروشنده، اثر اصغر فرهادی، چگونه است؟ هدف از این تحقیق شناسایی عناصر تحلیل فضایی به کمک رویکردی بینارشته ای از جغرافیای انسانی، بوطیقای فضا و نشانه شناسی کدهای فضا است. بدین شکل، قادر خواهیم بود ایدئولوژی فیلم ساز و گفتار مقاومتی و اجتماعی او را در چارچوب کدهای مذکور شناسایی کنیم. نتایج حاصله حاکی از آن است که فضای تخیل شناسی، کدهای عام تصویری، کدهای سینمایی و فضای شعری به ترتیب بر خوی حیوانی، نزول، تردید و گسستگی و درنهایت به از میان رفتن روح خانه در جامعه امروزی دلالت دارند.