نقش عوامل روان شناختی در پیش بینی اختلال عملکرد روزانه بیماران مبتلا به درد مزمن
پرداختن به موضوع درد مزمن، به عنوان یکی از فراگیرترین مشکلات جسمانی اهمیت دارد. مطالعات مختلف حاکی از آنند که هیجانات و تنظیم آن ها، مولفه های شناختی، خودکارآمدی و نیز الگوهای انعطاف ناپذیر رفتار می تواند مولفه های مربوط به درد نظیر اختلال عملکرد بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. این که آیا این متغیرها از قدرت پیش بینی هم برخوردارند، هدف پژوهش حاضر است.
در این پژوهش توصیفی-همبستگی، به شیوه نمونه گیری در دسترس، 345 بیمار مراجعه کننده طی زمستان 1395 تا تابستان 1396، به کلینیک های درد، روماتولوژی و طب سوزنی شهر مشهد، انتخاب شدند. بیماران پرسش نامه های انعطاف ناپذیری درد (PIPS) ، سبک های دلبستگی (RQ) ، تنظیم هیجان (ER) و چندوجهی درد را تکمیل کردند. داده ها با آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.
رابطه بین متغیرهای پیش بین، سبک های دلبستگی، خودکارآمدی، انعطاف ناپذیری و راهبردهای تنظیم هیجان (ارزیابی مجدد و فرونشانی) با اختلال در عملکرد روزانه بیماران مبتلا به درد مزمن، معنی دار بود (01/0=P). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای انعطاف ناپذیری، ارزیابی مجدد، دلبستگی ایمن و خودکارآمدی قادر به پیش بینی اختلال در عملکرد روزانه ی بیماران درد مزمن بودند.
بر اساس نتایج، متغیرهای مذکور، قادر به تبیین 34 درصد از اختلال در عملکرد روزانه ی بیماران درد مزمن بودند که ضرورت توجه به این متغیرهای روان شناختی را در این بیماران مشخص می کند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.