پیش بینی اثربخشی واحد کاری : مقایسه مدل «تجزیه و تحلیل ویژگی های تکنیک» با «فرضیه بار درگیری ذهنی»

"عمق پردازش واژگان" مدتهاست که به عنوان عاملی مهم در حوزه یادگیری واژگان به حساب می آید. در متون علمی، دو مدل جهت عملی کردن عمق پردازش ذهنی پیشنهاد شده است: "فرضیه بار درگیری ذهنی" و مدل " تجزیه و تحلیل ویژگی های تکنیک". اما این دو مدل عمق پردازش ذهنی را – به ویژه از نظر اجزاء توجهی – به دو روش متفاوت عملی کرده اند. هدف این تحقیق مقایسه قدرت پیش بینی این دو مدل در اثر بخشی واحدهای کاری مربوط به یادگیری واژگان خارجی می باشد. هفتاد و شش زبان آموز بزرگسال در دانشگاه علوم دریانوردی چابهار در این تحقیق شرکت کردند. به هر یک از آنها، به طور تصادفی، یکی از واحدهای کاری یادگیری واژگان داده شد. بر اساس هر کدام از دو مدل، میزان عمق پردازش ذهنی در هر یک از این واحدهای کاری متفاوت بود. شرکت کنند گان در هر واحد کاری با ده واژه جدید آشنا میشدند. نتایج این مطالعه نشان داد که در مقایسه با "فرضیه با درگیری ذهنی" ، مدل "تجزیه و تحلیل ویژگی های تکنیک " قدرت توضیحی بیشتری در پیش بینی میزان یادگیری واژگان دارد. نتایج این تحقیق می تواند برای معلم های زبان، طراحان کتب درسی و همچنین طراحان برنامه های درسی مفید باشد.