اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر علائم شکست عاطفی و تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دارای نشانگان ضربه عشق

دانشجویان با مشکلات هیجانی و استرس های زیادی روبه رو هستند که سازگاری و کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از مواردی که سلامت آنان را تهدید می کند شکست عاطفی است. معنادرمانی یکی از رویکردهای مطرح در زمینه درمان مشکلات روانشناختی است که کارایی آن در حل بسیاری از مشکلات عاطفی به اثبات رسیده است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر علائم شکست عاطفی و تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دارای نشانگان ضربه عشق انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش پژوهش نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه پژوهش دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی 1396-1395 بودند که از طریق نمونه گیری دردسترس تعداد 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. هر دو گروه قبل از اجرای آموزش، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان و ضربه عشق راس را تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله معنادرمانی به شیوه گروهی قرار گرفت اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و بوسیله آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه (مانکوا) تحلیل شدند.

تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای علایم شکست عاطفی (69/5F=) و تنظیم شناختی هیجان (42/17F=) نشان داد بین دختران گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (001/0=p). با توجه به نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل در این دو متغیر مشخص گردید، معنادرمانی موجب کاهش علایم شکست عاطفی و افزایش تنظیم شناختی هیجان در دختران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است.

نتایج نشان داد که شرکت در جلسات معنادرمانی گروهی می تواند در کاهش علائم شکست عاطفی و افزایش مهارت تنظیم شناختی هیجان دختران دچار نشانگان ضربه عشق تاثیرگذار باشد، لذا می توان با ارتقاء معناداری زندگی، توان مقابله افراد در برابر فشارهای روانی و هیجانات منفی را افزایش داده و از این طریق زمینه سلامت بیشتر آنان را فراهم نمود.