تاثیر سیستم های کشت نواری ذرت و آفتابگردان در کنترل کرم ساقه خوار اروپایی ذرت Ostrinia nubilalis (Hübner)

در تحقیق حاضر تاثیر پنج نوع سیستم کشت نواری ذرت (C) و آفتابگردان (S) شامل 2C: 2S، 4C: 2S، 8C: 2S، 4C: 4S، و 2C: 4S به همراه تک کشتی ذرت در تراکم کرم ساقه خوار اروپایی ذرت، Ostrinia nubilalis (Hübner) ، تنوع گونه های دشمنان طبیعی آن، درصد تخم ها و لاروهای پارازیته شده و عملکرد محصول ذرت در مزرعه آزمایشی واقع در منطقه اردبیل در سال های 1395 و 1396 مطالعه شد. تراکم مراحل نابالغ (تخم ها، لاروها و شفیره ها) این شب پره در تیمارهای کشت نواری به طور معنی داری کمتر از تک کشتی ذرت بود. در بین دشمنان طبیعی Orius niger (Wolff) ، Lydella thompsoni Herting، Bracon hebetor Say و Trichogramma brassicae Bezdenko درصد فراوانی نسبی بالایی را در سیستم های کشت مورد مطالعه داشتند. شاخص تنوع شانون (H') در تیمارهای کشت نواری ذرت و آفتابگردان به طور معنی داری بیش تر از تک کشتی ذرت بود. مقادیر محاسبه شده شاخص شباهت تنوع گونه های موریسیتا- هورن (CMH) برای ترکیب گونه های شکارگرها بین سیستم های کشت نواری 946/0 ≥CMH در سال 1395 و 934/0 ≤CMH در سال 1396 بود. در هر دو سال، درصد تخم ها و لاروهای پارازیته شده O. nubilalis در تیمارهای کشت نواری به طور معنی داری بیش تر از تک کشتی ذرت بود. بیش ترین عملکرد محصول ذرت و کمترین درصد کاهش عملکرد محصول ذرت در تیمار 8C: 2S مشاهده شد. بنابراین ، می توان نتیجه گیری کرد که کشت نواری 8C: 2Sمناسب ترین نوع سیستم کشت برای استفاده در برنامه های مدیریت تلفیقی O. nubilalis در مزارع ذرت می باشد.