فاز دوم نانومنیپولیشن ذرات به وسیله میکروسکوپ نیروی اتمی با استفاده از مدل های اصطکاکی کولمب، اچ کا و لاگره

نانوفناوری با اشیا و مواد در اندازه نانومتر سروکار دارد و در زمینه مواد، ابزارها و سامانه ها گسترش می یابد. امروزه دانش بشری در زمینه نانو مسیر تجاری شدن را برای ارایه خدمات بیشتر طی می کند. موجودات زنده از سلول هایی با اندازه های 10میکرومتر ساخته شده اند. برخی از کاربردهای نانوذرات در زیست شناسی و پزشکی مانند تحویل دارو و ژن، مهندسی بافت و تخریب تومور به وسیله گرما است. این فرآیندها که به وسیله منیپولیشن نانوذرات صورت گرفته به صورت کلی دارای دو فاز است که در فاز اول مقادیر نیرو و زمان بحرانی برحسب پارامترهای ابعادی و محیطی به دست آمده است. اکنون در فاز دوم نانومنیپولیشن ذرات سعی بر آن است تا جابه جایی و سرعت ذرات حین فرآیند منیپولیشن به دست آورده شود. همچنین در این مقاله برای اولین بار جابه جایی و سرعت ذرات در فاز دوم در فضای دوبعدی با استفاده از سه مدل مهم اصطکاکی کولمب، اچ کا و لاگره مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از این مقاله نشان می دهد که بیشترین جابه جایی و سرعت براساس مدل اصطکاکی لاگره و کمترین میزان براساس مدل اصطکاکی کولمب است. همچنین با افزایش شعاع ذره، جابه جایی و سرعت آن نیز کاهش یافته که این اثر حتی بدون درنظرگرفتن عامل اصطکاک ایجاد شده است. همچنین در بررسی دقت و صحت مدل های اصطکاکی، مدل کولمب کمترین و لاگره بیشترین میزان دقت و صحت را داشته و مدل اچ کا بین این دو قرارگرفته است.