بررسی و تحلیل آسیب شناسانه کتاب های آیین پژوهش در زبان و ادبیات با تاکید بر چهار کتاب (فتوحی، گرجی، منصوریان، رضی)

یکی از پژوهش های مفید و مهم در تحقیقات دانشگاهی، بررسی و تحلیل کتاب های آموزشی در یک زمینه خاص است ازاین رو در این مقاله، چهار کتاب آموزش روش تحقیق در زبان و ادبیات، شامل: آیین نگارش مقاله علمی-پژوهشی اثر محمود فتوحی، آیین پژوهش در زبان و ادبیات با رویکرد به منظرهای شش دهگانه نوشته مصطفی گرجی، مبانی نگارش علمی یزدان منصوریان و روش ها و مهارت های تحقیق در ادبیات و مرجع شناسی اثر احمد رضی بررسی شده اند. نویسندگان در این پژوهش با توجه به شاخصه های علمی و فرم های نقد کتاب و با روش تحلیلی- انتقادی، ابعاد مختلف شکلی و محتوایی چهار اثر یادشده را -که در دوره های زمانی مختلف، منبع آموزشی درس روش تحقیق پیش رفته در دوره کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور بوده اند بررسی و تحلیل کرده اند.
بررسی آثار نشان می دهد که کتاب های گرجی و رضی با عنوان، موضوع و سرفصل های این درس تناسب بیشتری دارند. گرجی با نیازسنجی درست و استفاده از تکنیک ویژه در ساختار، به صورت مطلوبی توانسته است نوشتن مقاله و پایان نامه را به دانشجویان دوره کارشناسی ارشد آموزش دهد. کتاب فتوحی با سرفصل های درسی کاملا مطابقت ندارد اما روش مند بوده و در شمار نخستین کتاب های آموزشی-کاربردی در زمینه مقاله نویسی محسوب می شود و نویسنده توانسته نیاز آموزشی مخاطبان را برآورده کند. کتاب منصوریان با سرفصل های این درس منطبق نیست و به خاطر ضعف های عمده روشی و بینشی در تدوین، نسبت به سه کتاب دیگر، برای آموزش کاربردی مبانی نگارش علمی، مناسب نیست.