پیش بینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی دانش آموزان دختر

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1396 به تعداد 82099 نفر دختر بودند. تعداد 400 نفر از این دانش ‏آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه های رفتارهای خود ناتوان ساز جونز و رودوالت (1982) ، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاریس (2004) ، تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) پاسخ دادند. داده های نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین اشتیاق تحصیلی، تاب‏ آوری و تحمل پریشانی با رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 70/7 از کل واریانس رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی به وسیله اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی سهم معنادار در رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی دارد.