شناسایی عوامل تاثیرگذار بر کیفیت خدمات حمل و نقل عمومی از دید گروه های مختلف اجتماعی (مطالعه ی موردی: قطار تهران-مشهد)

به منظور کاهش روند رو به رشد سرانهی مالکیت خودروی شخصی، حمایت از حمل و نقل عمومی امری ضروری است. تجزیه و تحلیل داده های تجربی نشان میدهد، افزایش سطح کیفیت خدمات ارائه شده میتواند یک راهکار موثر برای حمایت از حمل و نقل عمومی باشد. کاربران حمل و نقل عمومی به دو گروه تقسیم می شوند: کسانی که از حمل و نقل عمومی استفاده می نمایند و مالک خودروی شخصی هستند و کسانی که از حمل و نقل عمومی استفاده می نمایند، در حالی که مالک خودروی شخصی نیستند. یکی از موضوعات اصلی در مدیریت تقاضای سفر (TDM) شناسایی و تفکیک عوامل موثر بر کیفیت خدمات از دید این دو گروه از کاربران حمل و نقل عمومی و به دنبال آن جذب و تشویق آن ها برای استفاده از این خدمات، می باشد. سوالی که در این پژوهش به دنبال پاسخ به آن هستیم این است که آیا تفاوت معناداری از نظر عوامل موثر بر کیفیت خدمات حمل و نقل از دید دو گروه مذکور، وجود دارد؟ در این مطالعه 26 متغیر برای تجزیه و تحلیل کیفیت خدمات حمل و نقل عمومی شناسایی شده که با به کارگیری تحلیل عاملی در 7 متغیر، خلاصه و دسته بندی گردیده است. سپس با به کارگیری آزمون های آماری بین دو گروه مذکور از کاربران حمل و نقل عمومی، مقایسه ای در خصوص عوامل موثر بر کیفیت خدمات صورت پذیرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد، تفاوت معناداری در رابطه با میزان اهمیت هر یک از مشخصه های حمل و نقل عمومی در بین دو گروه مذکور وجود ندارد.