تاثیر درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی بر اضطراب اجتماعی و استرس دانش آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی

یکی از حوزه هایی که دختران دانش آموز دارای اضطراب اجتماعی نیازمند یاری رسانی با هدف ارتقاء سلامتی خود هستند، تضعیف اضطراب اجتماعی و استرس آن ها است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی بر اضطراب اجتماعی و استرس دانش آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی اجرا شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش، سه گروهی دو مرحله ای (پیش آزمون و پس آزمون) بود. به منظور انجام پژوهش از 400 دانش آموز دختر مقطع متوسطه دوم در شهر اردستان در سال 1396، 45 نفر به صورت هدفمند مبتنی بر ملاک های ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر برای هر گروه) و گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و پرسشنامه استرس نوجوان در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه درمان مثبت نگری وجودگرا به مدت 10 جلسه و گروه درمان مثبت نگری ایرانی-اسلامی به مدت 11 جلسه تحت درمان قرار گرفته و گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی با گروه کنترل در اضطراب اجتماعی و استرس در پس آزمون پس از کنترل پیش آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (01/0 > P). همچنین درمان مثبت نگری وجودگرا نسبت به درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی در استرس دارای تفاوت معنادار بود (05/0 > P). بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی دو روش درمانی هستند که می توانند به دختران دانش آموز دارای اضطراب اجتماعی کمک کنند تا بر مشکلات مربوط به اضطراب و استرس خود غلبه کنند و زندگی با استرس و اضطرابی کمتری داشته باشند.