الگوی ساختاری رابطه بین ویژگی های شخصیتی، قابلیت های هوش هیجانی، قدردانی و خوش بینی با بخشش بین فردی در بین دانشجویان پرستاری

این پژوهش با هدف الگوی ساختاری رابطه پنج عامل شخصیت، قابلیت های هوش هیجانی، قدردانی و خوش بینی با بخشش بین فردی در دانشجویان پرستاری اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری آن کلیه ی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان) در سال تحصیلی 95-94 بودند که با استفاده از جدول حجم نمونه کوهن و همکاران (2000) ، 274 نفراز طریق روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با سهم جمعیت طبقه در جامعه انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از پنج پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت ، قابلیت هوش هیجانی، قدردانی، جهت گیری زندگی، انگیزه های بین فردی مرتبط با آسیب استفاده شد. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و الگو سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. بین پنج عامل شخصیت، قابلیت های هوش هیجانی و ویژگی های مثبت روانشناختی (قدردانی و خوش بینی) با بخشش بین فردی رابطه معنا دار بدست آمد (01/0p<). نتایج الگو سازی معادله ساختاری اثر مستقیم ویژگی شخصیتی پذیرا بودن نسبت به تجارب، سازش پذیری و وظیفه شناسی بر هوش هیجانی و همچنین هوش هیجانی بر قدردانی و خوش بینی و نیز قدردانی بر انتقام را تایید نمود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ویژگی های شخصیت، قابلیت های هوش هیجانی، قدردانی و خوش بینی می تواند به رشد و بهبود بخشش بین فردی در دانشجویان پرستاری کمک کند.