مطالعه جامعه شناختی درک بومی سالمندان از توانمندی در جامعه روستایی (مورد مطالعه: روستای لریجان، شهرستان محلات، استان مرکزی)

به منظور نیل به توسعه محلی، باید به مشارکت تمام افراد اجتماع توجه شود. سالمندان نیز به عنوان بخشی از جامعه، از اهمیت بالایی برخوردارند. به نظر می رسد، پیش شرط نقش آفرینی موثر سالمندان در توسعه محلی یک اجتماع، شناخت مولفه های موثر و اتخاذ استراتژی های مناسب به منظور ارتقای هرچه بیش تر توانمندی آنان است. در پژوهش حاضر، مقولات ارتقادهنده وضعیت توانمندی سالمندان بررسی شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر سالمندان روستای لریجان شهرستان محلات در استان مرکزی بوده اند. به منظور جمع آوری اطلاعات از روش تحلیل موضوعی در رویکرد کیفی استفاده شده است. تکنیک های جمع آوری اطلاعات عبارت اند از: مشاهده مشارکتی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و روش های زمینه نویسی. برای تحلیل داده ها از کدگذاری و مقوله بندی استفاده شده است. به منظور غنای هرچه بیش تر داده ها از مجموع 17 مصاحبه انجام شده، 12 مصاحبه که بهترین کیفیت را داشته انتخاب و تحلیل شده است. بر اساس نتایج پژوهش، مهم ترین عوامل ارتقادهنده و موثر در رشد توانمندی سالمندان عبارت اند از: سرمایه اطلاعاتی، سلامت و توانایی انجام کار، دارا بودن همسر، سواد و تحصیلات، مشارکت مذهبی، شبکه حمایتی فرزندمحور، شبکه حمایتی خویشاوند- دوست محور، استقلال فکری و استقلال عملی، قدرت چانه زنی و نفوذ کلام، کم توقعی و تقدیرگرایی، آموزه های فرهنگ روستایی و برخی از موارد دیگر که در ضمن پژوهش بیان شده اند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، ترکیب و پیوستگی عاملیت و ساختار فرصت در ارتباط با ارتقا یا تضعیف توانمندی، تفکیک ناپذیر است. در نتیجه به منظور هرگونه تحلیل و برنامه ریزی می بایست به این ارتباط دوسویه توجه شود.