اثر تاریخ کاشت و فواصل مختلف بین ردیف بوته بر شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و برخی خصوصیات فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش (L. Hibiscus sabdariffa)

چای ترش با نام علمی (L. Hibiscus sabdariffa) یک گیاه دارویی جدید مناسب در الگوی کشت محسوب می شود که با توجه به مصارف مختلف آن اخیرا مورد توجه کشاورزان قرار گرفته است. بهمین منظور یک طرح تحقیقاتی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در دو سال زراعی92-1391 و 93-1392 انجام شد. فاکتور اصلی شامل پنج تاریخ کاشت در زمان های 20 اسفند، 10 و 25 فروردین، 15 اردیبهشت و 1 خرداد و سه فاصله بین ردیف بوته 50، 75 و100 سانتی متر بعنوان فاکتور فرعی انتخاب شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب طی دوسال آزمایش نشان داد که تاخیر در کاشت سبب کاهش شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، عملکرد کاسبرگ، عملکرد دانه و عملکرد زیست توده گردید. بیشترین عملکرد کاسبرگ و عملکرد دانه به ترتیب در تاریخ کاشت 20 اسفند با تولید 990 و 1338کیلوگرم در هکتار حاصل شد و کمترین تولید آنها در تاریخ کاشت 1 خرداد به ترتیب 594 و 766 کیلوگرم در هکتار بود. عملکرد کاسبرگ در فاصله ردیف 50 سانتی متر نسبت به فاصله ردیف 75 و 100 سانتی متر به ترتیب 24 درصد، 61 درصد و عملکرد دانه به ترتیب 5/9 درصد و 20 درصد افزایش نشان داد. میزان آنتی اکسیدان کاسبرگ، اسیدیته کاسبرگ، ویتامین ث کاسبرگ، درصد پروتئین و درصد روغن دانه تنها تحت تاخیر تاریخ کاشت قرار گرفتند. بیشترین درصد خاصیت آنتی اکسیدانی کاسبرگ (17/90 درصد) به تاریخ کاشت 15 اردیبهشت تعلق داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، تاریخ کاشت گیاه چای ترش در نیمه دوم اسفند تا اواسط اردیبهشت با فاصله ردیف 50 سانتی متر با شرایط اقلیمی جیرفت مناسب به نظر می رسد.