روایت درمانی گروهی در سالمندان مرد؛ ارتقاء بخشش و کاهش افسردگی

کوشش جهت رفع نیازها و مشکلات سالمندان با توجه به رشد روزافزون جمعیت سالمندی و تعدد مشکلات آنان به عنوان یک ضرورت اجتماعی مطرح است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روایت درمانی گروهی بر بخشودگی و افسردگی سالمندان انجام شد. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر سالمند مرد به شیوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه جایگزین شدند (15نفر). در گروه آزمایش مداخله روایت درمانی به طول هشت جلسه، هر جلسه به مدت یک ساعت در هفته انجام شد. از پرسشنامه کوتاه شناختی، نسخه فارسی مقیاس بخشش هارتلند و مقیاس افسردگی سالمندان برای جمع‏آوری داده‏ها استفاده شد؛ و به وسیله نرم آزار SPSS-20 با آزمون کوواریانس یک‏راهه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‏ ها: با کنترل اثر پیش‏آزمون بین دو گروه آزمایشی و کنترل در متغیرهای بخشش خود (08/5=F؛ 03/0=P) و بخشش دیگران (87/ 6 = F؛ 01/0=P) و افسردگی (29/16=F، 01/0>P) تفاوت معناداری وجود داشت؛ ولی در رابطه با بخشش موقعیت های کنترل ناپذیر (02/2 =F؛ 16/0=P) تفاوت معناداری دیده نشد. روایت‏درمانی گروهی به عنوان درمانی غیر تهاجمی و سازگار با روحیات سالمندان می باشد. این روش توان التیام بخشیدن به رنجش‏های دوره سالمندی و در پس آن کاهش افسردگی را دارا است.