اقلیم شناسی رخداد پوشش ابرهای پائین در ایران (2010-1981)

هدف از انجام این مطالعه، اقلیم شناسی ابرهای پائین در فصول مختلف سال و تطبیق آنها با الگوهای بلند مدت جوی به منظور کاربری در عملیات بارورسازی ابرها در ایران می باشد. داده های فراوانی رخداد ابرهای پائین شامل پوشن کومه ای (استراتوکومولوس) ، پوشنی (استراتوس) ، و کومه ای (کومولوس) از 44 ایستگاه همدیدی سازمان هواشناسی کشور در بازه زمانی 30 ساله در طول روز شامل ساعات 06، 09، 12، و 15UTCگرد آوری شده اند و برای رسم الگوهای بلند مدت فصلی پارامترهای جوی از داده های [1] CFSR استفاده شده است. بررسی ها هم به صورت استانی و هم بر اساس موقعیت حوضه های آبریز صورت پذیرفته است. مهمترین نتایج این بررسی نشان می دهد که ابرهای پائین با رخداد بیشتر از 30% در ایستگاه های منتخب در فصول سرد سال شامل زمستان و پاییز مشاهده گردید. حوضه ها و استانهای شمال غرب، شمال و شمال شرق کشور در تمامی ماه ها از درصد رخداد ابر بالایی (بیشتر از 70%) برخوردارند که از نظر این ویژگی این مناطق شرایط مناسبی برای انجام عملیات بارورسازی ابرها دارند. در حوضه های واقع در جنوب شرق کشور در بیشتر ماه ها درصد رخداد ابر پایین کمتر از %30 بوده بنابراین شانس کمتری برای عملیات باروری دارند. الگوهای بلند مدت جوی شکل گیری شرایط مساعدی را برای تقویت میزان ابرناکی در فصول سرد سال نشان می دهند که با ریزش هوای سرد در نواحی شمالی و شمال غربی همراه با پرفشار سیبری و تقویت هوای گرم و مرطوب جنوبی شرایط مساعدی برای افزایش رطوبت به ویژه در نیمه غربی کشور فراهم می کند. با شکل گیری کم فشار گرمایی در سطح زمین در فصل تابستان، پوشش ابرهای پایین و آب قابل بارش در کل منطقه کاهش می یابد.