بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های استافیلوکوکوس کواگولاز منفی جداشده از نمونه های بالینی

به دلیل ظهور و گسترش مقاومت ضد میکروبی در استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی (Coagulase-negative Staphylococci) که غالبا جزء فلور طبیعی سطح پوست و غشای مخاطی انسان می باشند و از سوی دیگر با توجه به محدودیت گزینه های درمانی، مطالعه حاضر به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در CoNS جداشده از نمونه های بالینی انجام شد. در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 44 جدایه استافیلوکوکوس کواگولاز منفی از نمونه های بالینی بیماران سرپایی و بستری در بیمارستان آیت الله کوه کمری شهر مرند با استفاده از روش های استاندارد بیوشیمیایی شناسایی شدند. برای تشخیص مقاومت به آنتی بیوتیک های رایج از روش انتشار از دیسک استفاده گردید. همچنین جهت بررسی فراوانی ژن های مقاومت (mecA و vanA) از روش مولتی پلکس PCR (Multiplex Polymerase Chain Reaction) بهره گرفته شد. با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مشخص گردید که جدایه ها بیشترین مقاومت را نسبت به اریترومایسین (64/88 درصد) دارند؛ درحالی که کمترین مقاومت نسبت به مروپنم (55/4 درصد) مشاهده شد. از سوی دیگر، بررسی مولکولی نشان دهنده حضور 18/18 درصدی ژن mecA در جدایه ها بود؛ اما هیچ کدام از جدایه ها حاوی ژن vanA نبودند. با توجه به فراوانی ژن mecA و نتایج الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بین استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی و نیز عدم مشاهده مقاومت به ونکومایسین با استفاده از روش PCR لازم است از روش های دقیق تر آزمایشگاهی جهت تشخیص مقاومت آنتی بیوتیکی استفاده کرد تا از گسترش مقاومت در این باکتری جلوگیری شود.