ارزیابی تداخلات دارویی بالقوه و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش قلب و عروق بیمارستان قلب فرشچیان همدان

بیماران قلبی- عروقی به دلیل مصرف همزمان چندین دارو و نوع داروهایی که مصرف می کنند ، مستعد تداخلات دارویی هستند. در این راستا، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تداخلات دارویی بالقوه (PDDI: Potential Drug-Drug Interactions) و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش قلب و عروق بیمارستان فرشچیان همدان می باشد. در این مطالعه توصیفی- مقطعی اطلاعات (جنس، سن، نوع بیماری، داروهای مصرفی و طول مدت بستری) از پرونده بیمارانی که به بیمارستان قلب فرشچیان همدان مراجعه کرده بودند، استخراج شد و تداخلات دارویی توسط نرم افزار Micromedx 1630 ارزیابی گردید. در ادامه، نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شد. از 900 پرونده بررسی شده، 424 نفر (1/47 درصد) مرد و 476 نفر (9/52 درصد) زن بودند. در مجموع، 4318 مورد تداخل تشخیص داده شد که 1610 مورد (3/37 درصد) تداخل شدید و 2708 مورد (7/62 درصد) تداخل متوسط بود. از سوی دیگر، میانگین سنی مردان 61 سال و برای زنان 5/60 سال به دست آمد (602/0P=). بر مبنای یافته ها، 815 نفر (6/90 درصد) حداقل یک نوع تداخل داشتند که از این تعداد، بیماران مرد 389 مورد (3/91 درصد) و بیماران زن 426 مورد (6/90 درصد) تداخل دارویی داشتند (258/0P=). لازم به ذکر است که میانگین سنی، تعداد دارو و روزهای بستری افرادی که تداخل دارویی داشتند، بیشتر از افرادی بود که تداخل دارویی نداشتند و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (001/0P=). باید خاطرنشان ساخت که بیشترین فراوانی در تداخلات دارو- دارو در شدت متوسط بین آترووستاتین و کلوپیدوگرل با 464 بار تکرار و در شدت شدید بین آسپرین با کلوپیدوگرل با 485 تکرار مشاهده شد. براساس نتایج مطالعه حاضر می توان گفت که تداخلات دارویی بالقوه غالبا در بین بیماران قلبی- عروقی رخ می دهند. ذکر این نکته ضرورت دارد که جنسیت ، تعداد داروی مصرفی و طول مدت بستری بر رخداد تداخلات دارویی اثرگذار می باشند.