بررسی ارتباط بین حضور ژن های تولیدکننده توکسین و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های سودوموناس آئروژینوزای جداشده از زخم سوختگی

توکسین های ترشح شده از زخم سوختگی ناشی از سودوموناس آئروژینوزا نقش مهمی در انتشار عفونت دارند و ممکن است الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بر افزایش حالت توکسیسته این باکتری تاثیر داشته باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین حضور توکسین های سودوموناس آئروژینوزا ی جداشده از زخم سوختگی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی انجام شد. در این مطالعه توصیفی– مقطعی ابتدا ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا از نمونه زخم سوختگی با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی براساس الگوی CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) مورد بررسی قرار گرفت. جهت شناسایی ژن های عامل تولیدکننده توکسین از روش PCR (Polymerase Chain Reaction) استفاده گردید. از نرم افزار SPSS 16 و آزمون مجذور کای نیز برای تجزیه و تحلیل آماری بهره گرفته شد. از مجموع 250 ایزوله جداشده از زخم سوختگی، 63 ایزوله (2/25 درصد) سودوموناس آئروژینوزا به دست آمد. بر مبنای نتایج آنتی بیوتیک های دوری پنم، ارتاپنم و مروپنم دارای بیشترین فراوانی از نظر مقاومت بودند و آنتی بیوتیک های پیپراسیلین/تازوباکتام و پیپراسیلین کمترین فراوانی را به لحاظ مقاومت داشتند. علاوه براین، مقاومت به ایمی پنم با توجه به نتایج حداقل غلظت مهاری در 3 ایزوله (76/4 درصد) به صورت نیمه حساس مشاهده شد. از سوی دیگر، ژن exoS در 40 ایزوله (49/63 درصد) ، ژن toxA در 31 ایزوله (2/49 درصد) ، ژن exoT در 39 ایزوله (9/61 درصد) ، ژن exoY در 56 ایزوله (88/88 درصد) و ژن pvdA در 50 ایزوله (36/79 درصد) مشاهده گردید. شایان ذکر است که ارتباط معناداری بین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و پراکنش ژن های توکسین به دست آمد (05/0P<). نتایج نشان دادند که الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی می تواند نقش مهمی در پراکنش ژن های عامل توکسین در ایزوله های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از زخم سوختگی داشته باشد.