شناسایی مناطق مناسب برای حفاظت از فون پرندگان استان گلستان

حمایت از مجموعه ای معرف از زیستگاه ها، در حال حاضر کاراترین ابزار برای حفاظت تنوع زیستی است. بنابراین، شناسایی مهم ترین مناطق برای حفاظت امری حیاتی است و اولویت دارد. در این پژوهش، مناطق حفاظتی در استان گلستان بر اساس اهمیتشان برای پرندگان انتخاب شدند. بدین منظور، در ابتدا با استفاده از مدل سازی آشیان بوم شناختی، پراکنش 129 گونه پرنده در استان گلستان مشخص شد. سپس الگوریتم تبرید شبیه سازی شده برای انتخاب لکه های حفاظتی برای دستیابی به اهداف حفاظتی 5، 10، 15 و 20 درصد از پراکنش گونه های پرندگان استفاده شد. برای انتخاب مناطق دو سناریو در نظر گرفته شد: 1. انتخاب مناطق حفاظتی بدون لحاظ کردن شبکه مناطق حفاظتی موجود در استان گلستان و 2. تکمیل مناطق حفاظتی موجود برای حفاظت گونه های پرندگان. نتایج نشان داد که برای دستیابی به اهداف حفاظتی 5%، 10%، 15% و 20% به ترتیب 1066 کیلومترمربع (23/5%) ، 2161 کیلومترمربع (6/10%) ، 2308 کیلومترمربع (23/16%) و 4562 کیلومترمربع (4/22%) از سطح استان نیاز است. میزان همپوشانی مناطق حفاظتی موجود با شبکه حفاظتی انتخابی با اهداف گوناگون 5، 10، 15 و 20 درصد به ترتیب 8/14، 08/21، 21/31 و 20/43 درصد بود. منطقه گمیشان و قزانقایه بین مناطق بیشترین میزان همپوشانی را با شبکه های حفاظتی انتخابی دارا بودند و منطقه عزیزآباد و خوش ییلاق در هیچ کدام از بسته های حفاظتی قرار نگرفتند و سایر مناطق تا حدی در بسته های حفاظتی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشانگر این بود که در بهترین حالت کمتر از 50% همپوشانی بین مناطق حفاظتی موجود و شبکه حفاظتی انتخابی وجود دارد. نتایج سناریوی تکمیل شبکه مناطق حفاظتی موجود نشان داد برای دستیابی به اهداف حفاظتی 5، 10، 15 و20 درصد، شبکه مناطق حفاظتی موجود باید به ترتیب به میزان 5/5، 6/16، 1/40 و 7/72 درصد گسترش یابد.