نگاهی دیگر به مبانی روابط خارجی ج.ا. ایران: فرهنگ راهبردی در دهه 1358-1368

این مقاله فرهنگ راهبردی ایران را در یکی از مهمترین نقاط عطف خود یعنی دهه نخست پس از انقلاب به کاوش گذاشته و درپی پاسخ دادن به این سئوال است که مولفه ها و ویژگی ها فرهنگ راهبردی ایران پس از انقلاب چه بوده است. نویسندگان با استفاده از روش نقشه برداری ادراکی و تحلیل محتوای 33 سخنرانی امام خمینی (ره) ، دیدگاه راهبردی امام را تحلیل و نقشه ادراکی نگرش راهبردی امام خمینی را ترسیم کرده اند. در ادامه با مبنا قرار گرفتن نقشه ادراکی امام به عنوان مهمترین تصمیم گیرنده کشور در این مقطع، تصویری فراگیر و مبتنی بر روش شناسی علمی از فرهنگ راهبردی کشور طی دوران مذکور ارایه شده است. این نقشه نشان می دهد که به رغم وجود عناصری چون قدرت ملی، توان نظامی، روحیه ملی، و حمایت مردمی، مولفه هایی چون عاملیت الهی، شهادت طلبی، عدالت و… ویژگی های خاصی به فرهنگ راهبردی این دوره می بخشند. در نتیجه، مولفه ها و ویژگی های فرهنگ راهبردی ایران در این دوران نشان دهنده وجود یک شیوه متفاوت با روش های مالوف برای پاسخ دادن به تهدید و دفاع از کشور است و تفاوت این شیوه ملی با سبک ها و فرهنگ های راهبردی موجود می تواند زمینه شکل گرفتن یک «نظریه امنیتی ایرانی» در حوزه روابط بین الملل و مطالعات امنیتی باشد.