تغییرات آب و هوایی، حقوق بشر و لزوم تاسیس دیوان بین المللی محیط زیست

در دهه های اخیر، پدیده تغییرات آب وهوایی یکی از عوامل عمده نگرانی های جامعه جهانی بوده و در این راستا اقداماتی صورت گرفته است. از جمله مهمترین این اقدامات، تصویب کنوانسیون تغییرات آب وهوایی در 9 می 1992 و در پی آن پروتکل کیوتو در 1997 و همچنین توافقنامه 2014 پاریس است. هدف و ایده اصلی از نگارش این مقاله، بررسی مصائب و مشکلات، در نتیجه تغییرات آب وهوایی و لزوم تاسیس یک دیوان بین المللی محیط زیستی است. سوالی که مطرح است؛ با توجه به این که بسیاری از کنوانسیون ها و معاهدات محیط زیستی دارای نهاد الزام آور نیستند، در صورت بروز اختلاف میان طرف های کنوانسیون و همچنین جهت جلوگیری از تخریب هرچه بیشتر محیط زیست، یک دیوان بین المللی محیط زیستی تا چه اندازه می تواند مفید و کارآمد باشد. فرض مقاله بر این است که تاسیس این دیوان اختصاصی همانند دیوان بین المللی دادگستری می تواند برای رفع مسالمت آمیز اختلافات در زمینه محیط زیست کمک کننده باشد. این مطالعه به روش کتابخانه ای و همچنین با بررسی اسناد حقوقی محیط زیستی بین المللی از جمله اسناد یونپ صورت گرفته است. و در نهایت به این نتیجه رسیده است که تاسیس دیوان بین المللی محیط زیست می تواند در آینده نقش موثری در حفظ محیط زیست ایفا نماید.