بررسی آزمایشگاهی تزریق آلکالین-سورفکتانت و اثر آن بر کشش سطحی و ترشوندگی

با توجه به افزایش روزمره نیاز به سیالات هیدروکربوری و افزایش بهای آنها، امروزه افزایش مقرون به‌صرفه بازیافت مخازن نفت و گاز به یکی از موضوعات مورد توجه تبدیل شده است. از آن جا که مخازن ایران دارای پتانسیل زیادی در زمینه ازدیاد برداشت شیمیایی می‌باشند، انجام پژوهش‌های گسترده در زمینه افزایش برداشت توسط مواد شیمیایی در ایران ضروری است. یکی از روش‌های شیمیایی ازدیاد برداشت نفت، تزریق آلکالین-سورفکتانت به مخزن می‌باشد. اغلب فرآیند تزریق آب منجر به تولید کمی از مخازن می‌شود و در نتیجه‌ی این عمل، مقدار تولید آب در مقابل نفت به‌تدریج در مخزن بالا رفته و برداشت نفت از مخزن را غیر‌اقتصادی می‌کند. از آنجا که اکثر مطالعات انجام‌شده به بررسی تاثیر تزریق محلول بر بهبود بازده پرداخته است، در این پژوهش به بررسی تاثیر این مواد بر روی ترشوندگی و کشش بین سطحی می‌پردازیم. در این پژوهش ترشوندگی، کشش بین سطحی و بازده برداشت نفت در محیط متخلخل مغزه در فرآیند تزریق، با سه نوع سورفکتانت آنیونی (SDS)، کاتیونی (CTAB) و غیریونی (Triton x-100) به همراه آلکالین کربنات سدیم، بررسی شده است. نتایج حاصل‌شده حاکی از آن است که سورفکتانت کاتیونی تاثیر بیشتری بر تغییر ترشوندگی به آب‌دوستی دارد. همچنین کاهش کشش بین سطحی توسط سورفکتانت غیریونی از بقیه بیشتر است و میزان بازیافت نفت در حالت تزریق محلول آلکالین و سورفکتانت کاتیونی بیشتر می‌باشد.