بررسی گیاهان انگل و نیمه انگل ایران، با تاکید بر ارزش دارویی و صنعتی آنان

زندگی انگلی نمونه ای از کنش های متقابل دو گونه است که نتیجه آن برای یکی از دو گونه، مثبت و برای دیگری منفی است.
گونه های انگل و نیمه انگل در همه تیره ها نسبت به سایر جنس ها، در همان تیره متکامل تر و پیشرفته تر هستند. پوشش گیاهی ایران از این گروه گیاهی بی نصیب نبوده و در بررسی ها و طی مراجعه های مکرر به عرصه های طبیعی کشور، گیاهان انگلی نیز مورد توجه، بررسی و گاهی جمع آوری قرار گرفته اند. هر چند حضور این گونه ها به صورت پراکنده و کم تعداد است ولی غالبا در همه رویشگاه ها و اقلیم های زیستی حضور دارند. در این تحقیق ابتدا فهرستی از خانواده ها و جنس های انگل و نیمه انگلی جهان، از منابع موجود و فهرست هرباریوم های موجود در کشور تهیه شد، بازنگری این تاکسون ها در فلور ایران، نشان داد که این گیاهان نزدیک به 108 تاکسون انگل و نیمه انگل را دربرمی گیرند. این گونه ها در شش تیره گیاهی شامل Loranthaceae (شیرینک) ، Cynomoriaceae (گل قاضی) ، Santalaceae (صندل) ، Convolvulaceae (پیچک) ، Orobanchaceae (گل جالیز) وApodanthaceae قرارمی گیرند. تیره Orbanchaceae با 12 جنس و 71 گونه، بزرگ ترین تیره گیاهان انگلی ایران محسوب می شود که 26 گونه نیمه انگل از 9 جنس و 45 گونه انگل کامل از 3 جنس را شامل می شودد. حدود 30 گونه از این فهرست، در طب سنتی و دارویی ایران مورد مصرف دارویی و صنعتی قرار دارد. این مقاله گامی در جهت معرفی این دسته از گیاهان عالی است که غالبا به شایستگی مورد توجه محققین قرار نگرفته اند.