روش مقابله با جدایی طلبان در نهج البلاغه با محوریت رویکرد تقابلی امام علی(ع) با اقدامات معاویه

امام علی (ع) در طول دوران حاکمیت خود بر جامعه اسلامی با سه گروه اصحاب جمل، قاسطین و خوارج با مرام فکری و خواسته های سیاسی متفاوت مقابله کردند. در این میان تقابل امام علی (ع) با معاویه و اصحاب او با توجه به خواسته استقلال شام از حکومت امام علی (ع) نوعی جدایی طلبی محسوب می شود. به همین منظور این سوال مطرح می گردد که روش مقابله با جدایی طلبان با توجه به رویکرد تقابلی امام علی (ع) با اقدامات جدایی طلبی معاویه چگونه است؟ از سوی دیگر بخش زیادی از نهج البلاغه به موضوع معاویه اختصاص یافته است و به فراخور حرکت معاویه در راستای جدایی طلبی، امام (ع) با او و اصحابش برخورد کردند که می توان اصول تقابل با جدایی طلبان را استنباط کرد. به همین منظور این مقاله درصدد است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی روش مقابله با جدایی طلبان را براساس مقابله امام (ع) با معاویه مورد بررسی قرار دهد. در نهایت شیوه های مقابله امام علی (ع) با آنها از قبیل مقابله با تبلیغات گسترده، پاسخ محکم و صریح به درخواست ها و دستاویزها و روشنگری در مورد آن ها، مذاکره و مکاتبه و جنگ به عنوان آخرین راهکار مورد تحلیل قرار گرفت.