ساختار بصری مشروعیت در آثار ساسانی و بیزانس

مفهوم مشروعیت در حکومت دینی ساسانی بر مبنای فره شکل گرفته و شاه را به اقتدار دنیوی و معنوی رسانده است. فره نیرویی است ایزدی که به واسطه ارتباطات حکومتی، وارد امپراتوری بیزانس نیز گردیده و درنهایت منجر به شکل گیری رویکردی مشترک در نمایش مشروعیت دینی پادشاهان هردو دوره شده است. این مفهوم جهت ایجاد ماندگاری در ذهن مخاطب، نیازمند نشانه هایی با مبنای اعتقادات آیینی بوده است. این عوامل به دلیل اشتراکات معنایی، هم معادل محسوب شده و در آثار هنری جایگزین یکدیگر شده اند. چگونگی سازمان دهی پیام به کمک این نشانه ها ، به عنوان هدف این مطالعه مطرح است که با رویکرد نشانه شناسی صورت پذیرفته است. طبق این روش، آثار هنری با مضمون مشروعیت در ارتباطات اجتماعی تعاملی چند سویه داشته و به عنوان یک موقعیت گفتمانی، برمبنای رمزگان شکل گرفته اند. رمزگشایی آن ها در هر دو امپراتوری با جایگیری در محورهای هم نشینی و جانشینی، مشخص می نماید که پیام هر اثر با عاملی مشترک (لنگر) به بیان محتوا می پردازد. لنگر نخست در این چیدمان ها، ایزدان و فرشتگان اند که به عنوان اعطاکنندگان مشروعیت و آورنده نشانه های بصری آن شناخته می شوند. آنها عموما حلقه ای اهدا می کنند که به عنوان عامل مشترک دوم در پیوند رمزگان تصویری، نقش اصلی را ایفا کرده و به صورت بستری جهت پیوند نشانه های مشروعیت مطرح است. این رمزگشایی بیان می کند که نظام بصری هر دو دوره بر پایه قراردادهای دینی در جهت تثبیت ارزش های حکومتی شکل گرفته است.