نقش مالی رفتاری در درک رفتار سرمایه گذاران فردی (مرور شواهد تجربی از بورس اوراق بهادار تهران)

در پارادایم مالی رفتاری، فرض انسان به عنوان موجودی منطقی که همواره در بهینه سازی منافع اش کامیاب است مورد تردید قرار می گیرد. طرفداران دانش مالی رفتاری اعتقاد راسخی دارند که آگاهی از "تمایلات روان شناختی" در عرصه سرمایه گذاری، کاملا ضروری و نیازمند توسعه جدی دامنه مطالعاتی است. اگرچه هنوز بسیاری از دانشگاهیان و حرفه ای های طرفدار مکتب مالی کلاسیک، بررسی جنبه های رفتاری انسان و تاثیر آن بر تصمیمات مالی را به عنوان یک شاخه مستقل مطالعاتی باور ندارند، اما توسعه کمی و کیفی تحقیقات تجربی در این حوزه، نشان دهنده اهمیت تحقیقات رفتاری در بازارهای مالی است. هدف این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر تصمیم گیری سرمایه گذار فردی و همینطور شناسایی تورش های رفتاری در بورس اوراق بهادار تهران از طریق مرور جامع تحقیقات انجام شده در ایران و مقایسه آنها با نتایج تحقیقات در بازار های مالی سایر کشورها می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که، تحقیقات داخلی و خارجی، نسبتا عوامل موثر مشابهی را همچون نسبت های مالی، توصیه ها، تورش های رفتاری و…، شناسائی کرده اند. همچنین تاکنون تاثیر عوامل دموگرافیک بر رفتار سرمایه گذاران در بازار سهام تهران، مطالعه نشده است.