جزئیات پوشش سنتی زنان رفسنجان در دوبیتی های محلی

شهر رفسنجان در شمال غرب استان کرمان واقع است و زبان رایج آن گویش محلی فارسی است. در فرهنگ عامه مردم این شهر، ادبیات شفاهی نقش پررنگی دارد و زندگی مردم در آن منعکس است. در پژوهش حاضر جزئیات پوشش سنتی زنان رفسنجان با معیارهای زیبایی شناسی و آرایش ها و زیورآلات بومی از خلال بررسی ششصد دوبیتی محلی این شهر عرضه شده است. ازآنجاکه مشابهت های بسیاری در نام و شکل پوشش در جغرافیای فرهنگی زبان فارسی به چشم می خورد، سعی شده است تاحدی به این شباهت ها در تبیین اجزاء پوشش سنتی زنان رفسنجان اشاره شود. فهرست لباس ها و جزئیات پوشش که در دوبیتی ها اشاره شده است، شامل چادر و روبند، چارقد، پیراهن، انواع عرق چین، ارخالق، کفش و دستمال دست است که از اهمیت و تنوع پوشش سنتیزنان رفسنجان، جایگاه اجتماعی، مشاغل و حتی میزان ثروت آنان حکایت دارد. همچنین اشاره به آرایش، هنجارهای مربوط به آن و تلاش های کوچک برای زیباترشدن در تفکر سنتی در این پژوهش موردتوجه قرارگرفته است. نگارندگان این مقاله دوبیتی های محلی رفسنجان را که در گویش محلی «چاربیتو» نامیده می شود، برای نخستین بار به روش میدانی گردآوری و بررسی کرده اند. هدف از این بررسی و جست وجو به دست آوردن تصویر روشنی از پوشاک سنتی زنان رفسنجان است.