قواعد بهینه مالی برای تخصیص درآمدهای نفتی کشور با تاکید بر نقش تثبیتی صندوق توسعه ملی و حساب ذخیره ارزی

یکی از معضلات کشورهای صادرکننده نفت شوک های مستمری است که تغییرات قیمت نفت بر اقتصاد این کشورها وارد می سازد. لذا این کشورها باید به طراحی ابزارهای سیاستی و قواعد مالی به ثبات بخشی بپردازند تا مانع ورود این شوک ها به اقتصاد داخلی شوند. ایجاد صندوق های ثروت ملی که با اهداف تثبیتی و پس اندازی از جمله این ابزارهای ثبات بخشی بوده که می تواند ضمن هموارسازی مصارف دولت از نوسانات مخارج مصرفی دولت در دوره های افزایش و کاهش قیمت نفت جلوگیری نماید و همچنین سطح مناسبی از سرمایه-گذاری داخلی را به طور مستمر فراهم نماید. برای این منظور و تحت شرایط عدم اطمینان، با استفاده از برنامه ریزی پویا مدلی طراحی و کالیبره شده و از طریق آن سهم بهینه پس انداز، سرمایه گذاری و مصرف درآمدهای نفتی کشورمان برای یک افق 65 ساله استخراج شده و همچنین تاثیر تغییر افق زمانی و تغییر در ثروت اولیه بر مقادیر بهینه ، محاسبه شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد با توجه به اینکه درآمد نفت با شوک های دایمی بیشتری نسبت به شوک های موقت مواجه است، لذا لازم است قواعد مالی مبتنی بر سیاستهای احتیاطی در مخارج جاری بکار گرفته شود و لذا در دوره های رونق نفتی از گسترش هزینه های جاری دولت به شدت اجتناب شود و با انباشت مناسبی از درآمدهای نفتی در صندوق توسعه ملی و حساب ذخیره ارزی آماده مقابله با شوکهای منفی دایمی شد. همچنین یافته های این مطالعه نشان می دهد افق زمانی طولانی تر به برنامه ریز اجتماعی اجازه می دهد تا سرمایه گذاری بیشتری را برای بازیابی اقتصادی در برابر ضربات شوک منفی درآمدی فراهم کند و لذا نرخ بهینه سرمایه گذاری در افق زمانی طولانی تر، افزایش می یابد.